Ik scrol door de berichten op Facebook en kom oog in oog te staan met een (Engelstalige) website met de naam 'little things'. De illustraties van de katten zijn heel herkenbaar bij ons Maine Coon Kwartet, want we zien ze dagelijks, meerdere uren per dag, voor onze ogen wapperen in alle standen die je je maar kunt bedenken. Ik neem de proef op de som en achtervolg mijn katten, voorzichtig, met mijn smartphone, in de hoop dat ik hun staart op de foto kan zetten.
Vijftien minuten later heb ik vier foto's uitgezocht, waarbij Joep in verschillende poses is gefotografeerd:
.... lopend door de kamer met opgeheven staart
.... liggend op de rug van D. waarbij hij zijn staart als warme sjaal op het hoofd heeft gelegd
.... op de kattenslaapzak in de erker, uitgebreid krabbend aan zijn bek, zijn staart bewegingloos op de houten vloer
.... aandachtig kauwend op brokjes in de keuken
Kijk mee op http://www.littlethings.com/cat-tail-movements-reveal-feelings
De staartuitdrukking 'I feel happy' en 'I feel confident' zijn duidelijk te zien op de eerste foto van Joep. Hij loopt vaak rond op deze manier en hij vindt de wereld blijkbaar uitermate amusant. De andere drie staartuitdrukkingen kan ik niet herleiden op de website. Niet alle kattenstaart-poses zijn geïllustreerd en nu moet ik dus gissen naar hun betekenis.
Het liggen op de rug van zijn baas (en bazin) is favoriet bij Joep. Hij vindt het heerlijk om luierend de tuin te inspecteren of, als we in de keuken staan, de keukenkastjes. In een koude winter is deze harige warme kruik overigens zeer de moeite waard; hij is namelijk rug-vullend. Mijn voorstel voor deze staartuitdrukking is 'I love being lazy'.
Krabben aan bek, oren, kin en andere lichaamsdelen gebeurt dagelijks. Nu het lente is (alhoewel de temperatuur me meer doet denken aan een koude herfstdag), merken we dat er meer plukken haar op de vloer liggen dan voorheen. De laatste restjes wintervacht worden vakkundig weggeveegd en óf opgegeten óf hangen aan de voetkussentjes, waardoor het lijkt alsof hij enorme sneeuwsloffen aan heeft. Ik noem deze pose 'I have to scratch'.
Bij het eten van brokjes vermaalt Joep deze één voor één met zijn vlijmscherpe kiezen. Dat doet hij heel rustig en dan heeft hij alle aandacht voor het kauwen van elk brokje. Ik noem deze pose dan ook 'I'm practicing mindfulness'.
Joep slaapt tijdens het typen van dit verhaal. Zijn kopje is zichtbaar en de rest van zijn lijf ligt comfortabel in de met schapenwol gevoerde slaapzak. Heerlijk warm. Het maakt hem niet zoveel uit welke naam zijn staart-poses hebben. Hij vindt het de normaalste zaak om er één te hebben. Gelijk heeft hij. Daar moet je mens voor zijn om alles te willen begrijpen.
Reactie schrijven