
Gisterenavond belde wij de cattery om te vertellen dat we Vlinder een andere naam wilden geven. Ze had niet anders verwacht, zo vertelde ze ons. Want ook de andere katten hebben wij een andere naam gegeven.
Zo heet Joep eigenlijk Nicky. En wist je dat Puck voorheen Catchy heette en Duke de eerste maanden door het leven ging als Dale? Tja, waarom zo'n gedoe om een naam zou je denken.
Een naam vertelt je wie je bent. Van een naam word je blij en trots: dit ben ik. Zelf heb ik op mijn 18de mijn voornaam gewijzigd in Renée omdat ik mijn officiële naam niet prettig vond. Ik had er geen klik mee, hoe ik dat ook probeerde.
Nu even terug naar onze jongste telg. Voordat ze in huis kwam, zijn veel namen de revue gepasseerd, zoals Benz, Tup, Jip, Coco, Elfie, Jean, Joan, Top, Pip, Toet en Bob. Maar bij geen van de namen hadden we beiden een blij gevoel. Mijn partner D. noemde haar, tot gisteren, steevast Fay terwijl ik Vlinder een prachtige naam vind. Dat werkt niet. Dan is het alsof je twijfelt en dat voelt een kat.
Maar hoe komen we nu bij de naam Delphi. Dat is een heel verhaal. Mijn zwager en schoonzus hadden een hond (kruising herdershond/bordercollie) en het was de liefste hond die je je maar kon
voorstellen. Ze had veel energie en was heel nieuwsgierig. Braaf liep ze met balletjes in haar bek en zakte aan je voeten neer wanneer ze het balletje bij je voeten had gedeponeerd, wachtte braaf
op hét moment dat het balletje werd gegooid (of verstopt) en dan begon het feest overnieuw. Onvermoeibaar draafde zij door het leven. Mensen vond ze leuk en iedereen werd hartelijk begroet.
Ze is in 2014 van ouderdom overleden.
Gisteren draafde onze witte kitten onvermoeibaar door de kamer: klimtoestel op en af, door de tunnel, op de bank, van de bank, op de stoel, op de vensterbank, terug op de stoel, op het kleed, onder de tafel, sprintend naar mijn voet, op mijn schoot enzovoorts enzovoorts. Ik zuchtte dat het wellicht handig was wanneer ze even ging slapen. Vanwege de luchtweginfectie zit ze aan de antibiotica en dan is een diepe slaap een weldaad voor herstel. Maar niks van dit alles. Ze bleef draven en ze was super alert op alles. D. en ik keken elkaar aan: 'ze lijkt op Delphi!'.
We keken haar aan en spraken de naam uit: Delphi. Wist je trouwens dat Delphi, in de klassieke oudheid, een van de beroemdste cultusplaatsen van de god Apollo was en het meest bezochte en gerespecteerde orakel van de gehele oudheid? Of onze Delphi over die zelfde wijsheid beschikt, dat weten we niet, maar zij kan als geen ander vertellen wat plezier is.
Delphi it is.