Laatst kwam ik dit filmpje van Jochem Myjer weer tegen uit de voorstelling Adéhadé. Daar vertelt hij dat hij vroeger een liedje wilde zingen voor zijn moeder op moederdag: geen slaapliedje, maar een wakker-worden-liedje. Luister er even naar, voordat je verder gaat met lezen (het liedje start na 50 seconden).
Probeer je nu eens voor te stellen hoe dat hier in huis gaat met vier katten. Ik doe een poging:
6.00 uur: ook al is het nog donker buiten, toch merken de katten dat de ochtend officieel begonnen is.
6.03 uur: Duke springt tussen onze hoofdkussens in met de vraag: 'mag ik even knuffelen'. Wanneer hij hier een negatieve reactie op krijgt, dan gaat hij óf teleurgesteld op het voeteneinde liggen of, en dat gebeurt vaker, gaat hij toch tussen ons in liggen.
6.15 uur: ook Delphi is wakker geworden en ligt dit tafereel aan te kijken vanuit het hoge plekje in het klimtoestel. Het begint bij haar ook te kriebelen: 'zal ik ook meedoen?' en ze wacht nog even af.
6.20 uur: Delphi kan haar enthousiasme niet meer bedwingen en ze laat zich uit de toren vallen, landt op de grond en kijkt naar het bed.
6.25 uur: Delphi kijkt naar Duke en denkt 'jaaaaaa, met jou wil ik spelen!' en ze springt op het bed, op Duke.
6.26 uur: Duke laat dit even toe, maar vindt het al snel te gek en geeft haar een mep met zijn poten.
6.27 uur: Delphi denkt dat Duke tikkertje speelt en springt opnieuw boven op hem.
6.30 uur: Puck bromt vanachter het gordijn of het wat zachter mag. Ze kan de vogels niet horen fluiten.
6.31 uur: Met dit teken van leven is Duke heel blij: 'yeah, Puck is wakker, dan kan ik nu bij haar knuffelen'.
6.35 uur: Er klikt een herhalend gebrom achter het gordijn als teken dat Puck geen zin heeft in geknuffel of iets anders.
6.40 uur: Delphi is ongeduldig geworden: 'jongens, doe niet zo flauw, laten we gewoon gaan spelen'.
Je kunt je voorstellen dat het om 7.00 uur tijd is om op te staan en de katten eten te geven. Eén voordeel van dit ochtendritueel: ze hebben gespeeld en hebben ongelooflijke honger. Na afloop van hun schranspartij gaan ze lekker slapen en staan D. en ik met kleine oogjes voor ons uit te staren: arme wij!
